Sinds het bestaan van mensen bestaan er ook ziekten bij hen. Tegenwoordig is het aantal ziekten helaas evenveel toegenomen als de menselijke bevolking. Hoewel elke samenleving of staat ziekten probeert het hoofd te bieden door gebruik te maken van de zegeningen van de regio waarin zij zich bevindt, zijn er zulke scènes in de geschiedenis dat zelfs het praten erover mensen verdrietig maakt. Het is ook heel triest dat in de Middeleeuwen het martelen van geesteszieke patiënten werd gezien als de oorzaak van deze ziekte, soms als hekserij en soms als achtervolgd door demonen.
Tijdens de middeleeuwen werd in de landen van het huidige Europa een persoon met een psychische stoornis beschouwd als een tovenaar of een persoon die bezeten was door de duivel, en werd hij waar hij ook was, met goedkeuring van de kerk, opgepakt en levend in het vuur gegooid. . Bij onderzoek van de bronnen zijn in Schotland ruim 20.000 mensen op deze manier levend verbrand. Hoewel isolatie in de daaropvolgende jaren geleidelijk werd ingevoerd, kwam de pijnlijkste methode in de 15e eeuw naar voren. De verzamelde geesteszieke individuen werden op koopvaardijschepen naar verre landen gebracht en daar achtergelaten om te sterven. Als we dit allemaal in overweging nemen, komen we erachter hoe wreed mensen kunnen zijn.
Dus wat denk je dat de Turken deden toen deze situatie in Europa bestond? Eerst in de Seltsjoekse en daarna in het Ottomaanse rijk werden geesteszieke mensen met grote zorg beschermd en werden er genezingscentra opgericht zodat ze genezing konden vinden. Het woord waar we hier op moeten letten is genezing. De psychologische benadering van een ziekte is erg belangrijk. De ziekenhuizen waar we vandaag de dag naartoe gaan, conditioneren ons automatisch mentaal aan de ziekte. Het genezingshuis belooft echter genezing aan degenen die er naartoe gaan! De genezingscentra die met deze aanpak werden opgericht, werden respectievelijk in Kayseri in 1205, Sivas in 1217, Kastamonu in 1272 en Amasya in 1308 opgericht. In deze ziekenhuizen waren er baden om patiënten van voldoende water te voorzien, zodat ze op verschillende manieren mensen konden behandelen die aan een geestelijke ineenstorting leden. Hij probeerde ook zielen te genezen door middel van muziek!
Ik besprak dit onderwerp gedetailleerd in mijn nieuwe boek “A Natural Medicine Dream”.
In het geval van psychische stoornissen hebben we in Europa genezingscentra opgericht om deze stoornissen te overwinnen van mensen die in naam van het pausdom op de brandstapel zijn verbrand, omdat ze zeiden dat ze bezeten waren door het kwaad. In het genezingscentrum dat tijdens het bewind van Bayezid II (1488) in Edirne werd opgericht, werden mensen met psychische problemen behandeld met muziek en het geluid van water. Het ziekenhuis was zo ontworpen dat een soortgelijk ziekenhuis pas in de 20e eeuw in Europa kon worden geopend. De artsen van de toekomst werden opgeleid in de madrasah die naast het ziekenhuis was gevestigd en waarvan het basisprincipe was patiënten te behandelen met een kleine staf en een systeem dat vrij was van chaos. De wortels van het gebruik van muziek in het door stenen muren omgeven genezingscentrum gaan terug tot Ibn Sina en Farabi. Farabi, wiens naam tot op de dag van vandaag in Europa met groot respect wordt herinnerd en een van de meest deskundige artsen in de wereldgeschiedenis is, was de persoon die het qanun-instrument ontdekte.
Farabi was een geleerde die in 950 zijn ogen sloot voor de wereld. Farabi, die onderzoek deed naar de effecten van muziek op de menselijke ziel en het lichaam, heeft ook een grote schat nagelaten aan degenen na hem. Farabi maakte in zijn werk “Musiki-ul-kebir” een holistisch statement door de relatie van muziek met natuurkunde en astronomie uit te leggen. Bijna duizend jaar na zijn vertrek uit deze wereld stond ook ik sceptisch tegenover chemische medicijnen waardoor psychiatrische patiënten zich nog ontoereikend voelden. Onmiddellijk na Farabi zorgde Ibn Sina (980-1037) ervoor dat de behandeling van psychische aandoeningen met muziek een wetenschappelijk gezicht kreeg. Het toppunt van behandelmethoden gebaseerd op dit principe kwam tot leven in het genezingscentrum in Edirne. De geluiden van water dat uit de fonteinen stroomde, begeleid door de geluiden van muziek die weergalmden door de muren van het ziekenhuis, genas de menselijke ziel. Ik herhaal: terwijl Europa het donkerste tijdperk in de geschiedenis van de mensheid doormaakte en zijn geesteszieken verbrandde, waren wij op zoek naar een geneesmiddel voor deze ziekte. Evliya Çelebi, die naar Edirne ging en dit ziekenhuis bezocht, liet de volgende notitie achter in de geschiedenis: “Er is daar zo’n ziekenhuis dat het niet met de tong kan worden beschreven of met de pen kan worden geschreven!”
Het ziekenhuis, dat lange tijd alle patiënten accepteerde, werd later omgevormd tot een wetenschappelijk centrum waar alleen mentale en spirituele patiënten werden behandeld, vanwege het succes op het gebied van psychische aandoeningen. Patiënten die naar het ziekenhuis kwamen, nadat ze door artsen waren onderzocht, werden ondersteund met de overvloedige kruidengeneesmiddelen van de natuur, en werden ook naar verlossing geleid met de kracht van muziek, het geluid van water en prachtige geuren. Farabi stelde de volgende onvergetelijke diagnose voor psychische aandoeningen:
“Denken is de ziel die tegen zichzelf praat. Om deze reden kregen zelfs de betekenisloze woorden die door de patiënten in de genezingscentra werden gesproken betekenis en werd er naar oplossingen gezocht.”
Bovendien begeleidde Farabi artsen die zijn pad als volgt zouden volgen:
“Niets kan zijn eigen oorzaak zijn, omdat de oorzaak zelf voorafgaat aan wat er gebeurt.”
In het ziekenhuis werd niet zomaar muziek gespeeld, omdat geleerden als Farabi en Ibn Sina eerder hadden opgeschreven welke geluiden welke kwalen zouden genezen. Een groep van tien spelers betrad drie dagen per week het podium en probeerde met hun instrumenten hulp te bieden aan patiënten die genezing zochten. Uiteraard werd vooraf besloten dat voor iedere patiënt werken in een andere maqam gespeeld zouden worden. Terwijl de Rast maqam een positief effect had op mensen die last hadden van epileptische aanvallen of verlammingen, werden werken van de Rast maqam ook toegepast als behandeling voor patiënten die moeite hadden hun zenuwen onder controle te houden.
In de genezingslijst uit die tijd kunnen de maqams en de kwalen die ze genezen als volgt worden vermeld:
Rast Makam: Het is een remedie tegen epileptische aanvallen en verlamming.
Iraakse Makam: Het is gunstig voor mensen met een opvliegend karakter, duizeligheid, kreupelheid en meningitis bij kinderen.
Isfahan Makam: Het opent de geest, verhoogt de intelligentie, verfrist herinneringen. Het beschermt tegen verkoudheid en koortsachtige ziekten.
Zengule of Zirgüle Maqam: Het is goed tegen hart- en hersenziekten, meningitis, maagkoorts en leverkoorts.
Rehavi Makam: Het is goed voor alle hoofdpijn, neusbloedingen, scheve mond, verlamming en slijmziekten.
Buselik Makam: Het is een remedie tegen nek- en rugpijn. Het is goed bij heup-, hoofdpijn- en oogziekten.
Zirefgent Maqam: Het is nuttig bij de behandeling van rug- en gewrichtspijn. Het is goed bij verlammingen en rugpijn en geeft een gevoel van kracht.
Büzürk makam: Het is goed tegen koortsachtige ziekten, reinigt de geest, verwijdert waanideeën en angst en geeft richting aan de geest. Het is goed tegen hersen- en buikpijn en elimineert zwakte.
Hijaz Makam: Het is goed bij plasproblemen en heeft een seksueel stimulerend effect.
Uşşak Maqam: Het is een geneesmiddel tegen hart-, lever-, malaria- en maagziekten. Het is goed tegen voetpijn en slapeloosheid.
Neva-modus: het is hartverwarmend. Het verdrijft slechte gedachten. Irki is goed tegen nisa (vrouwenziekten). Het is goed voor het kind dat de puberteit, heuppijn en hartvreugde heeft bereikt.
Hüseyni Maqam: Het geeft verlichting. Het dooft de ontstekingen in het hart en de ziel van kinderen. Het vermindert koorts en is goed bij lever- en hartziekten, toevallen en latente koorts.
Na vele jaren creëerde Ayhan Songar, die wordt beschouwd als de nestor van de Turkse medische wereld en de Albert Einstein van de Turkse psychiaters, eind jaren tachtig samen met Oruç Güvenç een nieuw ziekenhuisconcept in Istanbul voor de behandeling van patiënten met muziek. Toen deze twee genieën bij elkaar kwamen aan de medische faculteit van Cerrahpaşa, begonnen ze namens de Turkse geneeskunde te werken om een nieuw tijdperk te beginnen. Prof. dr. Oruç Güvenç, die samen met Ayhan Songar zijn doctoraat in de klinische psychologie over muziektherapie voltooide en de enige expert in zijn vakgebied is, richtte later met de steun en begeleiding van zijn leraar het Turkse Muziekonderzoeks- en Applicatiecentrum op aan de Cerrahpaşa Faculteit der Geneeskunde. Hier zijn behandelmethoden die eeuwenlang werden gebruikt, weer opgedoken. Dus, wanneer denk je dat deze behandelmethode officieel werd geaccepteerd in de Verenigde Staten, die tegenwoordig als de leider in de geneeskunde worden beschouwd? Ik zal het je nu meteen vertellen: 1977!
Wat is vandaag de dag de status van muziek, die zo’n impact heeft op de ziel van mensen? Is het mogelijk dat luide instrumenten en onverstaanbare zangers mensen geluk brengen?
Ik wens je gezonde dagen…
Hülya Giebel 8/11/2020 Wassenberg