Hoewel er duizend jaar zijn verstreken sinds Ibn Sina zijn laatste adem uitblies, gaat hij nog steeds door met het onderwijzen van de hele mensheid. Ibn Sina, die tijdens zijn leven onoverkomelijke methoden voor de genezing van het menselijk lichaam ontdekte tijdens zijn studies op het gebied van de geneeskunde, is al eeuwenlang de meest gerespecteerde wetenschapper zowel in de islamitische wereld als in het Westen. Als teken van respect wijdde ik een lang hoofdstuk van mijn boek, A Natural Medicine Dream, aan hem. Hoezeer men Ibn Sina ook uitlegt, het blijft echter onvolledig. Laten we het belang van voeding begrijpen, samen met Ibn Sina’s observatie over de band tussen de ziel en voeding.
Het verhaal gaat dat op een dag een jongeman die in een dorp in een ver land woont, zichzelf als een offerstier begint te zien. Daarop raadpleegt zijn familie de artsen en leraren die ze vinden. De familie, die precies gehoorzaamt wat er wordt gezegd, kan geen oplossing voor haar problemen vinden. Een reiziger vertelt de familie over Ibn Sina, wiens hoop op het punt staat te eindigen. Daarop vond de familie Ibn Sina na een lange reis en legde de situatie uit. Ibn-i Sina zei: ‘Nu slaap je vannacht in de herberg, morgen is er een slager in die en die plek. ‘Ik zal er ook zijn, breng je zoon mee.’ zegt. De nacht eindigt en terwijl de nieuwe dag de mensen begroet, gaat het gezin naar de door Ibn Sina genoemde stad. Ibn Sina werd daar slager en sneed vlees met een hakmes in zijn hand. De familie zei: “Slager meneer, dit kind denkt dat hij een offer is, wilt u hem afslachten?” ze zeggen. Daarop komt Ibn Sina naar de jongeman en onderzoekt al zijn ledematen. Sterker nog, hij doet een onderzoek. Hij zegt tegen Ganja: ‘Je bent te mager, je kunt niet worden opgeofferd. Ga jezelf een maand lang goed voeden en kom dan terug. Ik zal je als een offer aanvaarden.’ De jongeman is blij, het gezin keert verward terug naar hun dorp. Die jongere die weinig eet, begint veel te eten. Terwijl hij eet, opent zijn bewustzijn en vindt zijn ziel vrede. Als ze een maand later naar Ibn-i Sina komen, is de jongeman geen offerstier, maar een jongeman zoals een jongeman. Avicenna lachte en zei: ‘Heb je nog steeds het idee slachtoffer te zijn?’ hij vraagt. Jongeman: “Nee, ik kwam tot bezinning.” zegt.
In dit geval stelde Ibn Sina vast dat de aandoening die het mentale evenwicht van de jongere verstoorde ondervoeding was en behandelde deze met regelmatige voeding. Hij liet dit als voorbeeld na aan enkele van de huidige norse artsen door een methode te gebruiken die de patiënt niet zou weigeren.
Zoals Ibn Sina ons heeft geleerd, is voeding een zeer belangrijke factor in ons leven, zowel fysiek als spiritueel.